Afar Nin oo Walaalo ah

Caalinkii baa yiri: "Talada ha la ii daayo, maxaa yeelay idinku caamo ayaad tihiin; qof caama ahna waa uu indhala’yahay. Anigana diinta ayaan aqaan. Sidaa darteed, waa in aniga la ii daayaa talada reerka."

Geesigii ayaa kacay, wuxuu yiri: "Nimanyahow waad ogtihiin in aan ahay geesi. Nin alla iyo ninkii soo duula warankaas ayaan ka dusinayaa, haddii aan aniga layga cabsanayn waa hore ayaa la idin dhici lahaa oo laydin layn lahaa. Marka, maadaama aan ahay ninkii idin difaacayay waa in aniga talada la ii daayaa."

Deeqsigii baa soo booday oo yiri: "Aniga deeqsi la yaqaan baan ahay. Waxaad ku dhaqantihiin oo la idinku tixgeliyaa waa aniga gacantayda, iyada ayaa ragga idinka jeedisa, xirsixir idiin ah, la’aanteedna dad ayaa hunguri ama il idinku dili lahaa, kolkaa waa in aniga la ii daayaa talada."

Abwaankii oo u dambeeyay ayaa yiri: "Nimanyahow i dhegaysta saddexdiinna waxaad tihiin saddex loo baahan yahay, midkiinna lagama maarmo. Saddexdiinna midba meel gaar ah ayuu wax ka qaban karaa, baahida reerka ma wada dabooli karo; Wadaadow, adiga hanuuniye ayaad tahay! Geesiyow, adiga difaace ayaad tahay! Deeqsiyow, soore ayaad tahay! Aniguse dhammaantiin ayaan ahay, ninka isu kiin wadaa aniga weeye. Cilmi waa caqli la ururshay. Geesinnimana waa ay noocyo badan tahay, dagaal keliya ma aha. Deeqina aqoon ayay u baahan tahay, anigaa ka bixi kara hawshaa talada ah ee ha la ii daayo."

Afartii nin waa ay heshiin waayeen. Markaas ayay doonteen cid kala saarta. Waxay u tageen dad degmo ku nool. Degmadii ayaa tiri: "Waxaa meeshatan ku nool libaax afaran, habeen walba qof baa loo xiraa, ee awal degmadaa habeenba qof u xiri jirtay. Bal caawa haddii Eebbe idin keenay, horta nin iska soo saara oo loo xiro libaaxyada." Hadalkii oo la hayo ayaa waxaa soo baxay raxantii libaaxyada ahayd. Dadkii degmada way kala yaaceen. Afartii nin ayaa isu soo haray.

Abwaankii ayaa yiri: "Caalinow, diin innooga akhri!"

Wadaadkii ayaa yiri: "Alamtaruu leeyahayoo, soo dhaaf."

"War Geesi!" ayuu Abwaankii yiri.

Geesigii ayaa yiri: "Hub ma haysto."

"War deeqsi!" ayuu Abwaankii yiri.

"Ruuxaygaa gaajaysan."

Markaas ayuu Abwaankii yiri: "Sow ma aydaan wada diidin bal igu eega aniga."

Libaaxyadii buu Abwaankii ku jeestay oo yiri: "War waa afartiinna libaax, annagu nin waydiin soo saaraynnaa, ninkaasi cad la yiraahdo `jowrad´ oo cimriga dheereeya ayaa ku jira, bal idinka kan cadkaa cuni lahaa soo saara!"

Gooshii ayaa tiri: "Waa aniga."

Aarkii baa dharbaaxo ku qaaday oo dheg iyo daan jebshay, markaas ayay dirireen.

Ka dib baranbarqadii yareyd ayaa tiri: "Aniga ayaa cunaya."

Markaasaa yarkii lab dharbaaxo qaaday oo dheg iyo dhaban jebshay oo dirireen.

Markii ay is qabsadeen afartii libaax ayuu Abwaankii ku yiri dadkii: "Inta ay qaybsan yihiin oo ay is hayaan geesaha kala gala warmo oo dila."

Dadkii ayaa warmo la dhacay oo dilay raxantii libaaxyada ahayd.

Markaa ayaa degmadii, ay u yimaadeen in lagu kala saaro, tiri: "Kiinee qabtay shaqadaan wanaagsan." Waxay yiraahdeen Abwaanka.

Markaas ayaa lagu yiri: "Abwaanow, lagu boqor dunidana adigu u tali!"